Η καθιστική ζωή αλλοιώνει τον εγκέφαλο

Η καθιστική ζωή μπορεί να αναδιαμορφώσει τον εγκέφαλο, σύμφωνα με νέα μελέτη σε ζώα, τα ευρήματα της οποίας οι ερευνητές πιστεύουν ότι έχουν ισχύ και στους ανθρώπους.


Οπως έδειξε, η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας αλλάζει το σχήμα ορισμένων δομών του εγκεφάλου με τρόπο ο οποίος επηρεάζει σημαντικά και τη λειτουργία της καρδιάς. Το εύρημα αυτό μπορεί να εξηγεί – εν μέρει τουλάχιστον – γιατί βλάπτει τόσο πολύ την υγεία ο καθιστικός τρόπος ζωής.

Εως τις αρχές της δεκαετίας του ’90 οι περισσότεροι επιστήμονες πίστευαν ότι η δομή του εγκεφάλου αποκτά την τελική μορφή της λίγο μετά την ενηλικίωση,

καθώς και ότι δεν είναι δυνατόν να δημιουργηθούν νέα εγκεφαλικά κύτταρα, να αλλάξει το σχήμα των υφισταμένων ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο να αλλάξει κάποιος τον εγκέφαλό του.

Στα χρόνια που μεσολάβησαν, όμως, νευροβιολογικές μελέτες κατέδειξαν ότι ο εγκέφαλος διατηρεί την πλαστικότητά του (ή αλλιώς την ικανότητά του να αναδιαμορφώνεται) μέχρι το τέλος της ζωής μας.

Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει ότι η γυμναστική είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στην αναδιαμόρφωση του εγκεφάλου προς το καλύτερο, αλλά έως τώρα παρέμενε άγνωστο εάν η καθιστική ζωή επίσης μπορεί να επηρεάσει τη δομή του και με ποιον τρόπο.

Ετσι, επιστήμονες από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Wayne State και άλλα ερευνητικά κέντρα των ΗΠΑ αποφάσισαν να μελετήσουν ομάδα αρουραίων, άλλοι εκ των οποίων θα ήταν ιδιαίτερα δραστήριοι και άλλοι καθιστικοί.

Οι δραστήριοι αρουραίοι αφέθηκαν να τρέχουν ελεύθερα μέσα σε κλουβιά με κυλιόμενους τροχούς. Οπως όλα τα ζώα, έτσι και οι αρουραίοι λατρεύουν το τρέξιμο, με αποτέλεσμα πολύ σύντομα να καλύπτουν σχεδόν πέντε χιλιόμετρα την ημέρα τρέχοντας πάνω στους τροχούς.

Οι καθιστικοί συνομήλικοί τους αρουραίοι αφέθηκαν σε κλουβιά δίχως τροχούς, με αποτέλεσμα να μην έχουν λόγο να τρέξουν και να περνούν σχεδόν ολόκληρη την ημέρα ακίνητοι.

Ψηφιακές τομογραφίες

Επειτα από σχεδόν τρεις μήνες καθιστικής ζωής ή τρεξίματος έγινε στα ζώα έγχυση μιας σκιαγραφικής ουσίας και υποβλήθηκαν σε προηγμένες ψηφιακές τομογραφίες,

που βοήθησαν τους ερευνητές να δημιουργήσουν ανασυνδυασμένες εικόνες του εγκεφάλου τους και να αναζητήσουν τυχόν διαφορές.

Οπως γράφουν οι ερευνητές στην «Επιθεώρηση Συγκριτικής Νευρολογίας» (JCN), εστίασαν την έρευνά τους στον επονομαζόμενο ρυγχοειδή πυρήνα της προσθιοπλάγιας περιοχής του προμήκους μυελού (RVLM).

Πρόκειται για μία μικρή περιοχή του εγκεφάλου που ρυθμίζει την αναπνοή και άλλες βασικές λειτουργίες.

Επιπλέον, ελέγχει το συμπαθητικό νευρικό σύστημα το οποίο – μεταξύ άλλων – ρυθμίζει την αρτηριακή πίεση, επηρεάζοντας τη συσταλτικότητα των αγγείων.

Ενα καλά ρυθμισμένο συμπαθητικό νευρικό σύστημα σημαίνει καλή ρύθμιση της πίεσης, διότι με την κατάλληλη συστολή και διαστολή των αγγείων αφήνεται το αίμα να ρέει με τον κατάλληλο ρυθμό στις αρτηρίες.

Πρόσφατες μελέτες, όμως, έχουν δείξει ότι όταν το συμπαθητικό σύστημα υπερλειτουργεί υπάρχει κίνδυνος υπέρτασης, διότι διαταράσσεται η λεπτή ισορροπία συστολής - διαστολής και άρα η ροή του αίματος.

Πηγή: tanea.gr
 real.gr